Sabah 06:00 telefonda sevdiğim kızın fotorafına bakıp yatıyorum.

Öğleden sonra 15:35 de uyanıyorum ve gözlerimi açar açmaz ne yazmış ne yapmış diye kızın profiline bakıyorum.

Birşeyler atıştırıyorum, yemek yerken bile kızın fotoraflarına bakıyorum. Rehberimde 3 numara kayitlı Annem Babam ve Sevdiğim kız.

Belki bir mucize olur ve beni arar diye saat 18:45 e kadar mal gibi sabit bi şekilde rehberdeki numarasına bakıyorum ama telefon hiç çalmıyor vodafone bile reklam yapmıyor artık aq kimden mesaj geldi acaba heyecanı bile yok.

Saat 20:00 de çıkıp gidiyorum bunun yaşadığı yere ondan habersiz ve onun muhtemelen gezdigi yerlerde geziyorum, evini bilsem kapısında yatıcam o derece yani.

Saat gece 03:00 eve geliyorum yataga uzanip onun hayalini kuruyorum evlendiğimizi tatile gittigimizi o denize birlikte girdigimizi felan.

Sonra sabah 06:00 a kadar bu yuzden uyumuyorum onu aklimdan cikaramiyorum. Uykumda rüyalarimda bile onu gorüyorum.

Peki o ne yapiyor? Baska adamlarin aşkıyla hayaliyle yaşıyor. Hayattan nefret ediyorum, bu dünyaya çocuk getirmek tam bi ahmaklik baksana şu çektigimiz acılara. Keske hic büyümeseydik aşık olup sevmeseydik çocuk kalsaydık en azından..